– W wyroku z 3 lutego 2022 r. (sygn. akt II FSK 1413/19) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że podatnik może wstecznie obniżyć stawki amortyzacyjne środków trwałych, dla których stosuje metodę amortyzacji liniowej, uwzględniając okres przedawnienia zobowiązań podatkowych. Relacjonując ten wyrok w artykule „Stawki amortyzacji można obniżać również wstecz” (DGP nr 25/2022) napisaliśmy, że to precedensowy wyrok. Spróbujmy wyjaśnić, na czym polega ta precedensowość.

– Wcześniej zapadły podobne dwa orzeczenia w wojewódzkich sądach administracyjnych (w Warszawie i w Gorzowie Wielkopolskim), natomiast nie było do tej pory wyroku NSA, który potwierdzałby możliwość wstecznej korekty stawek amortyzacji. Organy podatkowe prezentowały do tej pory pogląd, że stawki amortyzacji można zmienić albo od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji albo od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego.

– Tak niemal brzmi art. 16i ust. 5 ustawy o CIT i analogicznie art. 22i ust. 5 ustawy o PIT. Cóż zatem błędnego w wykładni organów podatkowych?

– Przepis brzmi: „zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.” Wątpliwości dotyczyły drugiej części tego zdania. Dotychczas był on interpretowany przez organy podatkowe w ten sposób, że obniżka stawek może nastąpić tylko na przyszłość, ponieważ ów „następny rok podatkowy”  liczy się od momentu podjęcia przez podatnika decyzji o obniżeniu stawki amortyzacyjnej. Podatnik musiałby zatem podjąć decyzję o obniżeniu stawki albo wprowadzając środek trwały do ewidencji, albo od początku kolejnego roku podatkowego. Taka wykładnia wykluczała możliwość wstecznej korekty stawek amortyzacyjnych.

Facebook
Twitter
LinkedIn