Stawka 0% w WDT - czyli zmiana, której nie ma
Cykl przedstawiający 7 zmian w przepisach o VAT, które od 1 lipca 2020 mogą mieć wpływ na rozliczenia podatników kończymy zmianą medialną – czyli zmianą, której nie ma a mimo to wielu podatników obawia się jej skutków.
Jak to możliwe? To wynik przede wszystkim szeregu błędów i uproszczeń.
Czwartym elementem pakietu Quick Fixes, który jako jedyny został wprowadzony nie nowelizacją Dyrektywy 2006/112 ale zmianą rozporządzenia Rady (UE) 282/2011 było wprowadzenie nowego przepisu art. 45a, który określa zestaw domniemań, które mają potwierdzić, że towary zostały przemieszczone do innego państwa członkowskiego w wyniku dokonanej transakcji, co jest niezbędne dla celów zastosowania stawki 0% (względnie zwolnienia) w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.
Dyrektywa nie określa tego w jaki sposób należy dokumentować przemieszczenie towarów do innego państwa członkowskiego. Ponieważ jednak wiele państw członkowskich stosowało w tej mierze różne praktyki, co prowadziło do poważnych utrudnień w handlu wewnątrzunijnym prawodawca unijny postanowił wprowadzić rozwiązanie, które mogłoby być stosowane jednolicie we wszystkich państwach UE. Wybrał rozporządzenie a nie Dyrektywę bo przepisy rozporządzenia obowiązują wprost czyli nie wymagają implementacji do prawa krajowego przez poszczególne państwa.
Art. 45a rozporządzenia wprowadza dwa domniemania przemieszczenia towarów z państwa członkowskiego wysyłki do państwa członkowskiego przeznaczenia – pierwsze dotyczy przypadku, gdy towary są wysyłane przez sprzedawcę (lub podmiot działający na jego rzecz), drugie zaś – gdy towary są wysyłane lub transportowane przez nabywcę (lub podmiot działający na jego rzecz).
Podatnik chcący skorzystać z tych domniemań musi przede wszystkim dysponować określonymi w rozporządzeniu dowodami. Mogą to być dwa dokumenty związane z transportem (typu podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów) lub jeden związany z transportem a jeden innego rodzaju – polisa ubezpieczeniowa dotycząca transportu; dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia lub poświadczenie odbioru przez podmiot prowadzący magazyn, do którego towary trafiły.
Istotne jest to aby:
- dokumenty te zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy
- dokumenty te nie były ze sobą sprzeczne.