Dofinansowanie ze środków FGŚP

Podatnik uzyskał dofinansowanie ze środków FGŚP, określone w art. 15g i art. 15gg ustawy o Covid-19 (tzw. tarcza antykryzysowa), dotyczące wyłącznie wynagrodzeń pracowników produkcyjnych, wykonujących wyłącznie zadania związane z działalnością gospodarczą określoną w zezwoleniu strefowym prowadzoną na terenie SSE, polegającą na produkcji wyrobów strefowych. Dofinansowanie ze środków FGŚP nie obejmowało wynagrodzeń pracowników innych działów, którzy w ramach swoich obowiązków służbowych wykonywali zadania związane zarówno z działalnością strefową jak również z działalnością poza strefową. Podatnik poprosił Dyrektora KIS o potwierdzenie, że środki otrzymane z FGŚP na podstawie art. 15g i 15gg ustawy o Covid-19 jako dofinansowanie wynagrodzeń pracowników powinny być alokowane do działalności strefowej (w domyśle – zwolnionej od pdop). 10 maja 2021 r. Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną, w której uznał powyższy pogląd za nieprawidłowy. I w zasadzie to wszystko, co o przywoływanej interpretacji indywidualnej można powiedzieć. W oczy uderza przede wszystkim lapidarne uzasadnienie odmowy zaakceptowania stanowiska wnioskodawcy – podkreślmy – stanowiska szeroko i szczegółowo merytorycznie umotywowanego. Organ interpretacyjny w istocie pominął każdy punkt argumentacji wnioskodawcy, krótko wskazując, że z przepisów zwolnienie podatkowe nie wynika oraz że stanowisko organu podatkowego jest w zgodzie z wyrażonym poglądem Ministerstwa Finansów (odpowiedź na zapytanie poselskie z 3 lipca 2020 r. nr PG7.054.2.2020). W ślad za poglądem Ministerstwa Finansów ponownie jako „furtka” pozwalająca na nieopodatkowanie otrzymanego wsparcia, wskazany został mechanizm „zwrotu innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”. Innymi słowy zdaniem Dyrektora KIS, jeśli podatnik nie zaliczył wydatków pracowniczych do kosztów podatkowych, otrzymane dofinansowanie nie będzie przychodem właśnie jako taki zwrot. Powtórzoną za Ministerstwem Finansów propozycję Dyrektora KIS można uznać za wysoce kontrowersyjną, biorąc pod uwagę że koszty pracownicze „są” kosztami uzyskania przychodów (po prostu), a ustawa podatkowa jedynie wskazuje punkt na osi czasu, w którym wydatki te należy potrącić w koszty uzyskania przychodów. Czy podatnik może nie rozpoznać kosztów, tylko po to by zwolnić wsparcie z FGŚP od podatku? Jak blisko jest tutaj podatnik zastosowania przeciwko niemu klauzuli antyabuzywnej? Co więcej, dotychczasowa praktyka stosowania mechanizmu nieopodatkowania „zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów” istotnie eksponuje podatnika na ryzyko sporu z organami podatkowymi, czy świadczenie z FGŚP na pewno jest takim niestanowiącym przychodu „zwrotem”. Na takie rozważania i wątpliwości nie byłoby miejsca, gdyby organ interpretacyjny pochylił się nad sprawą z należytą troską. Tu warto przypomnieć, że zwolnione od pdop są „dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia”. Z kolei do przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w SSE na podstawie zezwolenia należy zaliczyć wszystkie przychody bezpośrednio z tą działalnością związane oraz te w kontekście tej działalności powstające, nawet jeśli osiąganie tych przychodów nie jest wprost przedmiotem działalności strefowej określonej w zezwoleniu. Niejednokrotnie zwracał na to uwagę NSA w swoim orzecznictwie: w toku prowadzonej działalności gospodarczej podmiot strefowy może uzyskać przychód (dochód) wynikający bezpośrednio z wytworzonego produktu finalnego, na produkcję którego uzyskał zezwolenie, ale mogą to być również przychody związane pośrednio z prowadzoną produkcją. Ograniczenie zwolnienia tylko do przychodów uzyskanych z tytułu zbycia produktów finalnych wytworzonych w strefie nie znajduje uzasadnienia, skoro zwolnienie to odnosi się do przychodów związanych z działalnością w strefie prowadzoną na podstawie zezwolenia, nie zaś do produktów wskazanych w zezwoleniu (wyrok z 19 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1591/16). Wyczerpująca analiza zagadnienia powinna dać jednoznaczny wynik – naszym zdaniem skoro dopłaty dotyczyły bezpośrednio i wyłącznie kosztów działalności strefowej (ergo zwolnionej), to te dopłaty powinny być rozpoznane za przychody tejże działalności strefowej. I co więcej – bez konieczności sugerowania podatnikowi sięgania po dziwaczne półśrodki. Pozostaje żywić nadzieję, że komentowane zagadnienie doczeka się rzetelnej oceny merytorycznej w ramach kontroli sądowo-administracyjnej. Data wydania: 10-05-2021 Sygnatura:      0111-KDIB1-3.4010.104.2021.1.IM