Limit kosztów finansowania dłużnego nie dotyczy wybranych inwestycji

Co do zasady podatnicy są zobowiązani do wyłączania z kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego przekraczających 30% EBITDA Od reguły tej ustawa przewiduje kilka odstępstw. Po pierwsze ograniczenie nie ma zastosowania do kosztów finansowania dłużnego nieprzekraczających 3 mln zł. Po drugie, ograniczenia nie mają zastosowania do przedsiębiorstw finansowych, tj. np. banków, funduszy inwestycyjnych, instytucji kredytowych. Po trzecie, ograniczenia nie mają zastosowania do kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej. W przypadku realizowania takiego projektu, jeśli spełnione zostaną dodatkowe warunki przewidziane w ustawie, wydatki z tytułu kosztów finansowania dłużnego nie podlegają ograniczeniom. Wyłączenie wymaga, aby:

• wykonawca projektu podlegał opodatkowaniu w państwie członkowskim UE,
• aktywa, których projekt dotyczy, znajdowały się całości w państwie członkowskim UE,
• koszty finansowania zewnętrznego były wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim UE,
• dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim UE.

Ponadto dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, w celu obliczania ww. nadwyżki. Długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej Wydaje się, że co do zasady inwestycje realizowane przez polskich rezydentów w ramach UE powinny korzystać z wyłączenia – o ile są długoterminowymi projektami z zakresu infrastruktury publicznej. Kluczowe tym samym jest określenie czym jest  długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej. Updop wskazuje, że długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będącego w ogólnym interesie publicznym. I to jest wszystko, na co wskazuje ma ustawa podatkowa. W orzecznictwie sądów administracyjnych próbuje się zatem wyprowadzić bardziej szczegółową definicję tego rodzaju projektu. Wskazuje się, że przez infrastrukturę publiczną należy rozumieć zbiór instytucji, obiektów czy urządzeń stanowiących podstawę do właściwego funkcjonowania bądź rozwoju danego systemu gospodarczego. Ponadto projekt z zakresu infrastruktury publicznej powinien być realizowany w interesie publicznym. Jednakże nie musi być realizowany przez instytucję publiczną; może być realizowany przez prywatną spółkę. Za takie projekty można uznać np. budowę infrastruktury energetycznej, lotnisk, farm wiatrowych, rurociągów, parkingów czy autostrad. (zob. wyroki WSA w Warszawie z 16 lipca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2493/18 oraz WSA w Gdańsku z 22 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 502/21). Podsumowując – wiele inwestycji „publicznie dostępnych” czy realizowanych dla dobra ogółu, może zostać uznane za projekt infrastruktury publicznej. Tym samym, przy zachowaniu dodatkowych przewidzianych w ustawie warunków, finansowanie dłużne tego projektu nie będzie objęte limitem zaliczenia do kosztów podatkowych. Warto o tym pamiętać planując inwestycje i w odpowiednim czasie przeprowadzić stosowną ocenę konsekwencji podatkowych inwestycji.