Odszkodowanie za rozwiązanie umowy najmu w kosztach podatkowych

NSA w wyroku z 26 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 1248/17) potwierdził, że odszkodowanie za rozwiązanie umowy najmu może stanowić koszt uzyskania przychodu. W analizowanej sprawie spółka, w związku z rozwojem prowadzonego handlu detalicznego, wynajęła budynek w pobliżu dotychczas wynajmowanego lokalu. Najem dwóch punktów sprzedaży oddalonych o kilkanaście metrów nie był uzasadniony ekonomicznie. W związku z tym spółka rozwiązała umowę najmu dotychczasowego lokalu oraz uiściła właścicielowi odszkodowanie z tego tytułu. W interpretacji organ podatkowy odmówił prawa do zaliczenia odszkodowania do kosztów uzyskania przychodu. Zdaniem organu, pomimo że wydatek był uzasadniony ekonomicznie, to nie był on poniesiony w związku z dążeniem do osiągnięcia przychodu, ani zabezpieczeniem lub zachowaniem jego źródła. Dodatkowo, organ wskazał, że odszkodowanie jest efektem ryzyka gospodarczego, które podjęła spółka i jego skutki nie mogą być przenoszone na Skarb Państwa za pomocą przepisów podatkowych. WSA słusznie uchylił interpretację organu, a NSA podtrzymał wyrok. Sąd wskazał, że działania podatnika były racjonalne i spowodowały zmniejszenie strat ze zbędnej umowy najmu. Związek wydatku z zabezpieczeniem lub zachowaniem źródła przychodu należy rozpatrywać również w szerszej perspektywie jako zabezpieczenie całokształtu dochodów podatnika. W tym kontekście związek odszkodowania wystąpi i będzie ono stawiło koszt uzyskania przychodu. Omawiany wyrok NSA wpisuje się i utrwala korzystną linię orzeczniczą w tym zakresie. Pozostaje mieć nadzieję że organy podatkowe zmienią swoje profiskalne podejście i będą racjonalniej podchodziły to tego rodzaju wydatków.