Wygrana obrona prawa do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego

Organy podatkowe kwestionowały możliwość rozliczenia w kosztach podatkowych kilkumilionowych wydatków na zakup towarów poniesionych przez klienta w jednym roku, które to towary zostały odsprzedane w roku kolejnym.

Zdaniem Organów, skoro doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego za okres, w którym zakupiono towary (i nie ma możliwości sprawdzenia prawidłowości rozliczenia za ten okres) to nie można uznać, że koszty te powinny być ujęte w rozliczeniu za kolejny okres. Niezależnie od tego organy twierdziły, że klient nie udowodnił, że to właśnie te towary zakupione we wcześniejszym okresie rozliczeniowym zostały później odsprzedane w kolejnym okresie.

Zaangażowanie pełnomocników z MDDP polegało zarówno na przekonaniu organu podatkowego, że przedawnienie zobowiązania podatkowego może działać nie tylko na „korzyść” organu podatkowego, jak również na podjęciu szeroko zakrojonych działań dowodowych, które pozwoliłyby na potwierdzenie jednorodności zakupionych i sprzedanych towarów.

Szczególną trudnością w udowodnieniu tych kwestii było to, że od realizacji transakcji minęło ponad 10 lat. Dlatego też, konieczne było podjęcie wielu niestandardowych działań dowodowych, takich jak zatrudnienie zewnętrznej firmy IT (która przeprowadziła przegląd systemów spółki), czy też szczegółowe przeanalizowanie dokumentacji magazynowej.

Oparte na tych działaniach wyjaśnienia oraz analizy przedstawione przez MDDP pozwoliły przekonać organ podatkowy, że klient miał prawo rozliczenia wielomilionowych wydatków w kosztach uzyskania przychodów. Sprawa miała o tyle istotne znaczenie, że ustalenia w zakresie CIT miały również wpływ na kwestie dotyczące rozliczeń VAT.

Pełnomocnikami w tej sprawie byli: Jakub Warnieło i Konrad Medoliński.