Precedensowy wyrok TSUE – polski podatek od nieruchomości a pomoc publiczna
Kolejny sukces MDDP przed TSUE! Tym razem w sprawie zwolnienia z podatku od nieruchomości dla infrastruktury kolejowej w kontekście zasad pomocy publicznej. Samo zagadnienie ma doniosłe znaczenie, co potwierdza fakt, że sprawą zajęła się Wielka Izba TSUE (15 sędziów).
Dziś, 29 kwietnia 2025 r., został ogłoszony wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w Luksemburgu w sprawie C-453/23 (Prezydent Miasta Mielca), który jest istotny dla właścicieli bocznic kolejowych.
Przypomnijmy, że jest to pierwsza sprawa dotycząca polskiego podatku od nieruchomości przed TSUE, a eksperci MDDP (Rafał Kran i Monika Dziedzic) uczestniczyli w przedmiotowej rozprawie jako pełnomocnicy klienta.
Z dzisiejszego orzeczenia TSUE wynika, że stosowane w Polsce zwolnienie z podatku od nieruchomości gruntów, budynków i budowli wchodzących w skład infrastruktury kolejowej, gdy jest ona udostępniana przewoźnikom kolejowym, nie stanowi pomocy publicznej.
Jak podkreśla Rafał Kran – pełnomocnik w przedmiotowej sprawie:
„To przełomowy wyrok TSUE, który stanowi dobrą wiadomość dla podatników. Po raz pierwszy Trybunał zajął się kwestią podatku od nieruchomości i nie dopatrzył się elementów selektywności w przyznanym zwolnieniu, mimo że gminy zwracały na to uwagę.
Jak to zwykle bywa, ostateczna interpretacja będzie należała do sądów krajowych, które będą oceniać poszczególne przypadki indywidualnie. Mimo to trudno byłoby uzasadnić odmowę zwolnienia dla prywatnych bocznic kolejowych. W najbliższym czasie można spodziewać się końcowych decyzji w wielu postępowaniach zarówno przed organami administracyjnymi, jak i sądami.
Jednym z kluczowych argumentów Trybunału było to, że grupa podmiotów objętych zwolnieniem nie jest jednorodna. Gdyby były to przedsiębiorstwa z jednej branży, można byłoby mówić o selektywności – ale w rzeczywistości ulga obejmowała firmy z różnych sektorów, takich jak transport kolejowy, wydobycie, przemysł rafineryjny czy produkcja.
Znaczenie tego wyroku wykracza poza konkretną sprawę – potwierdza on bowiem szerokie uprawnienia państw członkowskich w zakresie podatków, które nie są objęte harmonizacją unijną. Komisja Europejska nie ma kompetencji do ingerowania w ogólne rozwiązania krajowe o charakterze abstrakcyjnym. To jedno z najważniejszych orzeczeń w obszarze ulg podatkowych i pomocy publicznej, które są fundamentem wspólnego rynku UE.
Cieszę się, że mogłem reprezentować klienta w tej sprawie przed Trybunałem w Luksemburgu”.