Czynniki, które mają wpływ na klasyfikację taryfową towarów

W wyroku z 16 listopada 2023 r.[1] Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) potwierdził, że nie tylko obiektywne cechy i właściwości towarów wpływają na jego klasyfikację, ale również proces przetwarzania czy obróbki oraz ich przeznaczenie.

Czego dotyczy sprawa?

Sprawa dotyczy importu tzw. mączki sojowej pochodzącej z Brazylii przez węgierską Spółkę, która sklasyfikowała towar do pozycji CN 2304 „Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju sojowego”.

Po przywozie towarów do kraju importu, węgierskie biuro ekspertyz stwierdziło, że klasyfikacja ta jest błędna i produkt ten powinien zostać zaklasyfikowany do pozycji CN 2309 „Preparaty w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt”.

Opinia biura ekspertyz została uwzględniona zarówno w decyzji organu podatkowego pierwszej instancji, jak i sądu odwoławczego, którzy wskazali, że produkt ten jest przeznaczony wyłącznie do żywienia zwierząt, jest to preparat oraz został poddany ostatecznemu przetworzeniu.

Spółka zaskarżyła wyrok sądu odwoławczego do węgierskiego Sądu Najwyższego, który zawiesił postępowanie i zwrócił się do TSUE aż z 7 pytaniami. Odpowiedzi na te pytania doprowadziły do ustalenia, czy Nomenklaturę scaloną (CN) można interpretować z pominięciem przeznaczenia importowanych towarów oraz procesów przetwarzania czy obróbki.

Stanowisko TSUE

TSUE w uzasadnieniu do wyroku wyjaśnia przede wszystkim kryteria, których zastosowanie pozwoli na prawidłowe zaklasyfikowanie towarów w ramach CN.

Zauważył on, że zgodnie z przyjętą praktyką orzeczniczą, decydującym kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów powinny być ich obiektywne cechy i właściwości, które zostały określone w treści pozycji CN oraz odpowiednich uwagach do sekcji lub działów. TSUE podkreślił przy tym, że przeznaczenie towaru oraz procesy towarzyszące produkcji również powinny stanowić obiektywne kryterium jego klasyfikacji.

TSUE odwołując się do not wyjaśniających do pozycji CN 2304 wskazał, że ekstrakcja oleju za pomocą rozpuszczalnika jest normalnym procesem technicznym do produkcji mączki sojowej. Natomiast proces następujący po ekstrakcji, czyli prażenie, stanowi przetworzenie, które pozbawia towar charakteru pozostałości i nadaje się do spożycia przez zwierzęta (samodzielnie lub po dodaniu do innych mieszanek). Wyłączenie procesu prażenia z klasyfikacji towaru prowadziłoby do pozbawienia istoty tej pozycji, a poddanie towarów obróbce termicznej nie pozbawia ich charakteru pozostałości objętych pozycją CN 2304.

Dodatkowo, argumentacja Spółki w zakresie przeznaczenia importowanych towarów została uznana przez TSUE, który potwierdził, że noty wyjaśniające do pozycji CN 2304 również obejmują produkty, które po przywozie mogą zostać zmielone i włączone do mieszanki, aby mógł być spożywany przez zwierzęta.

TSUE przychylił się do argumentacji Spółki i potwierdził, że sporny towar powinien zostać sklasyfikowany do pozycji CN 2304 „Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju sojowego”.

Wpływ procesu przetwarzania na klasyfikację taryfową

Rozważania TSUE, mimo że w części potwierdzają do tej pory przyjętą praktykę, utwierdzają przedsiębiorców w tym, że zarówno procesy przetwarzania i obróbki, jak i przeznaczenie towarów po ich imporcie, mają wpływ na klasyfikację taryfową.

Wyrok ten pokazuje, że do zagadnienia należy podejść kompleksowo i zawsze trzeba wziąć pod uwagę wszystkie czynniki mogące mieć wpływ na klasyfikację taryfową a w konsekwencji na wysokość należności celnych.

***

[1] Sygn. C-366/22 Viterra Hungary.